|
. . . . . . . . . . . . . . . .::
Tuesday, April 23, 2002 :::
پسر : مامان! ديگه رسيديم به كوه , تا كجا بايد بريم؟
مادر : الان مي رسيم, بذار آدرسو دوباره نگاه كنم.
پسر: نمي شه بي خيالش بشيم برگرديم؟
* * *
پسر ماتش برده, باورش نميشه كه چنين خونه اي هم تو تهران باشه. بيشتر از دختر به در و ديوار خونه نگاه مي كنه .
* * *
پسر : شما چه توقعاتي ازمن داريد؟
دختر : من آدم قانعي ام , يه خونه با ماشين و در آمد 500 هزارتومن در ماه , براي شروع زندگي كافيه.
پسر : در عوض شما چي به من ميديد؟
دختر به فكر ميره چيزي به ذهنش نمي آيد . در اين مورد تا بحال فكر نكرده .
بالاخره ميگه: آرامش..
پسر : نميشه من آرامش رو به شما بدم شما بقيه چيزها رو به من بديد؟
دختر مونده كه چي بگه.
پسر : شما كه دو تا ليسانس داريد, فكر مي كنيد اگه از فردا بريد دنبال كار مي تونيد كاري با اين درآمدي كه گفتيد پيدا كنيد؟ البته بدون كمك بابا ؟
دختر باز مونده كه چي بگه
و پسر مونده كه چطوري به مادرش برسونه : بلندشو بريم .
(از ماجراي خواستگاري چند روز پيش يكي از بچه ها)
:: yashar 14:15 [+]
::
|
نام وبلاگ از کتاب جاناتان مرغ دریایی برگرفته شده است و در زبان ترکی به
معنای پرتاب کننده جان می باشد.
|
|
از نوشته های دیگران : |
|
خدایِ نوح وی را به همسر و پسرش آزمود و خدایِ ابراهيم به اسماعيل و خدایِ يعقوب
به يوسف و خدایِ يوسف به زليخا و خدایِ سليمان به بلقيس و ... من نه به خدایِ نوح
و ابراهيم و يعقوب و يوسف و سليمان، که به خدای آدم و حوا سجده ميکنم که در
امتحان و در عذاب، اين دو را از يکديگر جدا نکرد |
|
از «عرائض»
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - |
|
هیچ پیچیدگی در این صدا نیست تويي كه مي پيچي در من؛
نفس شمعداني ها را به سر انگشتانم؛
رويايي اقاقيا را به تاب گيسوانم؛
وبند بند وجودت را به پايم
|
|
از « در آستانه » |
|
|
از نوشته های قبلی :
|
بی حضور تو
قاب خالی اين پنجره
نقش دلتنگيم را می زند
بهار يا پاييز
تابستان يا زمستان
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
|
همیشه
من تمام می شوم
قبل از
آخرین صفحه کتاب- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
|
بر لبانت نقشی ست
مانده از هزار سال
تا بيايم
جانش دهم
تا
تنم فرو کشی
جانم پرواز دهی
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - |
هر گئجه
الیمده
یازیرام
گله جکسن
هر گونوز
آننیمدا
یازیسان
گلمیه جکسن
* * *
هر شب
بر دستانم
می نویسم
می آیی
هرصبح
بر پیشانیم
می نویسی
نمی آیی
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
|
|
گلها روییده اند
چشمه ها جوشیده اند
و من
به جستجوی تو
بهترین آواز قناری را
پر داده ام
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
|
|
كاش !
گياهي بودمي
روییده بر صخره اي
چنگ انداخته در
دل سنگي
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - |
من ابراهيمم
همه بت ها را شكسته ام
جز بت بزرگ
كه گذاشته ام
هر كدامتان خود بشكنيد
|
ابراهيم مختاري هستم
متولد1351 در شهرستان ميانه,
از شهرهاي آذربايجان, ساكن تهران
ليسانس رياضي كاربردي از دانشگاه صنعتي شريف
شغلم مديريت شبكه و پايگاه داده اوراکل
هست.
اولين كتاب هايي كه خواندم ، كتابهاي صمد بهرنگي بود و از كودكي با الدوز و
ياشار دوست بودم. اولين بار كه وارد محيط اینترنت شدم و اسم مستعار خواست، بي
معطلي ياشار را تايپ كردم و از آن زمان شدم ياشار
.
|
دوستانی خوب :
شعرهای شاملو 1 ، فروغ ، سهراب ، جلالی
برادران كارمازوف (داستایوفسکی)
زوربای یونانی / سرگشته راه حق/ مسیح باز مصلوب ( کازانتزاکیس)
پیامبر و دیوانه ( جبران خلیل جبران)
سمفوني مردگان(معروفی)
جان شيفته (رومن رولان)
ناتور دشت (سلینجر)
سوشون( سیمین دانشور)
طاعون / بیگانه ( کامو)
كيمياگر ( کوئیلیو)
جاناتان مرغ دريايي ( ریچارد باخ)
كوري (ساراماگو)
درتنگ / مائده های زمینی ( ژید)
دنياي سوفي ( یوستین گردر )
....
|
|
::
آرشيو
::
|
|
|
|