|
. . . . . . . . . . . . . . . .::
Thursday, March 06, 2003 :::
تصاحب؟! چیزی که همیشه از آن فرار کرده ام , هم از شدنش هم از کردنش. رقابتی که همیشه خودم را کنار کشیده ام .
آن چشمها زیباست ؟! بگذار زیبا باشد برای همه.
دوستش دارم؟! پس بگذار رها باشد تا بیشتر ببالد.
چیزی که خواستید : سنگ و زنجیری ست بر من, برای همه .
چیزی که خواستم: همراهی ست ,همراهی, همدلی, رهایی.
حالا راحت تر دوستت دارم , دیگر هراسی نیست چون تصاحبی نیست, شدن یا کردن. تشنگی یک بار برای همیشه تمام شده است.
حالا خیالم راحت است که سنگ راهی نیستم و نا امید امیدی
می توانم برای خودم دوست داشته باشم و به هیچ کس هم نگویم. چه کسی بود به من گفت دوستت دارم نگویم ؟
گل های بهاری هدیه اش باد! , مریم و رز . . . که مرا رها کرد از رنج گفتن , ثابت کردن و سنگ شدن.
نه! گل یاس را برای من بگذار, این یکی برای خودم است. عیبی ندارد بگذار بگویند خودخواه است. آخر بدون بوی یاس من چگونه مدهوش شوم و رویا ببینم.
آری بگذار من مدهوش شوم و رویا ببینم.
چرا پس این سینه ام درد می کند؟ شاید کارش همین است, والا من که راضیم.
:: yashar 02:27 [+]
::
|
نام وبلاگ از کتاب جاناتان مرغ دریایی برگرفته شده است و در زبان ترکی به
معنای پرتاب کننده جان می باشد.
|
|
از نوشته های دیگران : |
|
خدایِ نوح وی را به همسر و پسرش آزمود و خدایِ ابراهيم به اسماعيل و خدایِ يعقوب
به يوسف و خدایِ يوسف به زليخا و خدایِ سليمان به بلقيس و ... من نه به خدایِ نوح
و ابراهيم و يعقوب و يوسف و سليمان، که به خدای آدم و حوا سجده ميکنم که در
امتحان و در عذاب، اين دو را از يکديگر جدا نکرد |
|
از «عرائض»
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - |
|
هیچ پیچیدگی در این صدا نیست تويي كه مي پيچي در من؛
نفس شمعداني ها را به سر انگشتانم؛
رويايي اقاقيا را به تاب گيسوانم؛
وبند بند وجودت را به پايم
|
|
از « در آستانه » |
|
|
از نوشته های قبلی :
|
بی حضور تو
قاب خالی اين پنجره
نقش دلتنگيم را می زند
بهار يا پاييز
تابستان يا زمستان
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
|
همیشه
من تمام می شوم
قبل از
آخرین صفحه کتاب- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
|
بر لبانت نقشی ست
مانده از هزار سال
تا بيايم
جانش دهم
تا
تنم فرو کشی
جانم پرواز دهی
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - |
هر گئجه
الیمده
یازیرام
گله جکسن
هر گونوز
آننیمدا
یازیسان
گلمیه جکسن
* * *
هر شب
بر دستانم
می نویسم
می آیی
هرصبح
بر پیشانیم
می نویسی
نمی آیی
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
|
|
گلها روییده اند
چشمه ها جوشیده اند
و من
به جستجوی تو
بهترین آواز قناری را
پر داده ام
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
|
|
كاش !
گياهي بودمي
روییده بر صخره اي
چنگ انداخته در
دل سنگي
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - |
من ابراهيمم
همه بت ها را شكسته ام
جز بت بزرگ
كه گذاشته ام
هر كدامتان خود بشكنيد
|
ابراهيم مختاري هستم
متولد1351 در شهرستان ميانه,
از شهرهاي آذربايجان, ساكن تهران
ليسانس رياضي كاربردي از دانشگاه صنعتي شريف
شغلم مديريت شبكه و پايگاه داده اوراکل
هست.
اولين كتاب هايي كه خواندم ، كتابهاي صمد بهرنگي بود و از كودكي با الدوز و
ياشار دوست بودم. اولين بار كه وارد محيط اینترنت شدم و اسم مستعار خواست، بي
معطلي ياشار را تايپ كردم و از آن زمان شدم ياشار
.
|
دوستانی خوب :
شعرهای شاملو 1 ، فروغ ، سهراب ، جلالی
برادران كارمازوف (داستایوفسکی)
زوربای یونانی / سرگشته راه حق/ مسیح باز مصلوب ( کازانتزاکیس)
پیامبر و دیوانه ( جبران خلیل جبران)
سمفوني مردگان(معروفی)
جان شيفته (رومن رولان)
ناتور دشت (سلینجر)
سوشون( سیمین دانشور)
طاعون / بیگانه ( کامو)
كيمياگر ( کوئیلیو)
جاناتان مرغ دريايي ( ریچارد باخ)
كوري (ساراماگو)
درتنگ / مائده های زمینی ( ژید)
دنياي سوفي ( یوستین گردر )
....
|
|
::
آرشيو
::
|
|
|
|